Bir adam ve bir şehrin hikayesi #5

Gözleri kıpkırmızı
Ama yüreği kıpır kıpır çıktı evden o sabah.
Kocaman, aceleci adımlarla
Bir solukta geçti taş kaplamalı yolu.
Kim bilir kaçıncı kez açtı kepenkleri.
İşini iyi yapardı Yusuf.
Ne varsa bildiği ağaca dair
Ustasından öğrenmişti elbet.
Ama sevmedi onu hiçbir zaman.
Kendisine cansız bir alet gibi davrandığından.
Usta, çirkin, koca kafalı biriydi
İki lafından ilki değilse,
Mutlaka küfürdü ikincisi.
Şimdi yaşlandığından
Ve titrediğinden artık elleri
Gevezelik ile geçirirdi günleri.

Akşam olunca,
Çıkardı Yusuf tulumunu
Tuttu evin yolunu.

Aynı vakitte aynı yerdeydi.
Sırtını verip bir evin duvarına bekledi.
İşte göründü yine sarı saçlı,
Kocaman kahverengi gözlü kız.

Titredi yine Yusuf’un elleri...